In het geval van het conservatorium, dat in 1998 op zijn 100ste verjaardag reeds een uitgebreide historiek liet optekenen, zijn de laatste 11 jaar misschien wel de ‘wildste’ geweest. De opname in de hogeschool, het samensmelten van twee toneelopleidingen, het behoud van unieke podiumkunstopleidingen zoals Dans en Kleinkunst en de uitwerking van de Bologna Declaratie in een succesvol onderzoeksbeleid zijn enkele van de processen die in dit jubileumboek beschreven worden. Maar het omvat meer dan een verslag van de periode achter ons. Er werden kritische vragen beantwoord en met een aantal sleutelfiguren werd vooruitgekeken naar waar we naartoe gaan. Want het is vooral de visie die het conservatorium in die 111 jaar ontwikkeld heeft die de moeite waard is gebleken in boekvorm uit te geven. Het resultaat is een origineel en veelzijdig document. De chronologie en de beschouwing zijn gelijkwaardig vertegenwoordigd. Het is traditioneel en altijd verrassend.